Holywell Bay - Esther Stui

Titel: Holywell Bay, Cornwall-serie deel 3
Auteur: Esther Stui
Uitgever: Eigen beheer
Genre: Feelgood roman
Verschenen: Augustus 2025
Beschikbaar: Paperback en Ebook
ISBN: 9789465289465
NUR: 343
Pagina’s: 282


Vorig jaar las ik mijn eerste Esther Stui en was direct verkocht! Haar boeken zijn prachtig. In september 2024 verscheen het eerste deel van de Cornwall-serie, St Michael’s Mount en binnen het jaar is het derde en laatste deel van de serie, Holywell Bay, recent verschenen. Drie boeken in één jaar, dat is echt een geweldige prestatie! Inmiddels heeft ze maarliefst veertien boeken op haar naam staan en er komt nog veel meer moois aan. Holywell Bay is voor mij extra speciaal omdat Esther mij vroeg om een passende quote voor op haar boek. Wat voel ik mij vereerd en trots, dank je wel lieve Esther, dat waardeer ik echt ontzettend. Net als bij de eerdere delen van de serie mocht ik deel uitmaken van een select groepje recensenten om het verhaal te lezen en te recenseren. Vandaag deel ik mijn recensie met jullie, lees met me mee...

Leuk weetje; totaal onverwacht en onbewust is er voor haar debuut Pencarrow uit 2020 ook een rol weggelegd in verhaal, wat de cirkel rond maakt.

De Cornwall-serie bestaat uit 3 delen; St Michael’s Mount, Love Rock en Holywell Bay, maakt de serie compleet. Het boek is wederom prachtig vormgegeven met een cover geheel in stijl bij de rest van de serie en passend bij het schitterende laatste deel van deze magische serie.

Holywell Bay bestaat uit 34 hoofdstukken geschreven vanuit hoofdpersonage Ines Verbeeke en gaat gelijk weer op zijn Esthers van start - met een magnetische aantrekkingskracht trekt het verhaal je aan en laat je niet meer los - met een heerlijk eerste hoofdstuk vol enthousiasme, sprankeling en inlevingvermogen van de prachtige tuin op landgoed Trewellan ga je direct helemaal op in het verhaal.

Esther Stui heeft een unieke schrijfstijl, waarmee ze iedere keer weer weet te verbazen. Zo krachtig, empathisch en puur waardoor je ieder woord voelt en proeft. Op magische, meeslepende wijze weet ze de zintuigen op schep te zetten en neemt ze je met veel oog voor detail - knus maar indringend - mee naar de prachtige ongerepte natuur en het landgoed, met alle geheimen die zich daar herbergen. Eenmaal begonnen met lezen kun je niet meer stoppen en slok het verhaal je helemaal op.

Iedereen mankeert wel iets. Soms zichtbaar, soms onzichtbaar. Niemand is perfect.

In Holywell Bay maken we kennis met Ines Verbeeke (26), Courtenay Deveraux (34) en Izzy Rhodes (13).

Ik ben mijn eigen beste vriend, dus ik ben altijd in goed gezelschap.

Ines heeft haar leven in Antwerpen achter zich gelaten om opnieuw te beginnen in Cornwall. Waar ze haar intrek heeft genomen in het appartement boven de boekwinkel, Sands Bookshop van Amelia. De belangrijkste taak waar ze zich mee bezighoudt, is het vinden van een baan. Met de moed in haar schoenen gaat ze van afwijzing naar afwijzing, van sollicitatiegesprek naar sollicitatiegesprek, op zoek naar die ene kans om haar toekomst in Marazion veilig te stellen.

Ines gaat langzamer rijden, want bij het zien van zoveel verschillende soorten bomen gaat haar hart sneller kloppen. Wat een rijkdom.

Ze is dolblij als ze wordt uitgenodigd voor een gesprek op het mysterieuze landgoed Trewellan - gelegen in Holywell Bay aan de noordkust van Cornwall - en hoopt dat zij de vacature als tuinman mag gaan vervullen. Trewellan ligt verscholen in een bosrijke omgeving en de tuin is niet toegankelijk voor publiek. Ines is erg onder de indruk van het landgoed en kan haar enthousiasme maar nauwelijks de bedwingen. Mogen werken in deze prachtige tuin is haar grote droom.

Hoofdtuinman, Jacob Penrose werkt al bijna zijn hele leven in de tuin van Trewellan en is op zoek naar een opvolger - die als de tijd daar is - met net zoveel liefde en toewijding voor de tuin kan zorgen als hij dat doet. Samen met zijn vrouw Rosie - de huishoudster van Trewellan - woont hij in de cottage vlakbij de rozentuin. Met de goedlachse meneer Penrose heeft ze direct een klik, maar tussen Ines en de hooghartige mevrouw Penrose is het geen liefde op het eerste gezicht. Geheel tegen haar verwachting in krijgt ze de baan aangeboden, ze past uitstekend in het team en mag zichzelf de nieuwe tuinman van  Trewellan noemen.

Ines kan haar grootste passie naar hartenlust uitvoeren op het gigantische landgoed, een waar paradijs voor tuinliefhebbers. Waar het werken in de tuin en de rozen in topconditie houden een eervolle dagtaak in beslag neemt. In gezelschap van haar zachtaardige leermeester Jacob en haar collega’s Oliver en Liam is elke dag een feestje. Ze moet alleen het ijs met Rosie nog even zien te breken want haar achterdochtige en vijandige houding raakt haar diep. Iets wat ze er niet bij kan gebruiken na de zware tijd die achter haar ligt.

Luistervinken horen zelden iets goeds over zichzelf.

Ines begrijpt er niets van - zo mooi als de omgeving en de perfect onderhouden tuin van het landgoed zijn, zo lelijk en vervallen is het landhuis uit 1728 zelf - waarom staat het gebouw er zo troosteloos, verwaarloosd en deprimerend bij? Rosie beweerd dat er niemand in het landhuis woont, maar hoe kan het dan dat er onverklaarbare leef geluiden uit het lege huis vandaan komen? Neemt haar fantasie een loopje met haar? Of hoort ze echt iets?

Toen Izzy maandag zei dat haar vader een monster was, verwachtte ik dat er op zijn minst horens uit je hoofd zouden groeien en dat je klauwen zou hebben in plaats van handen. Viel dat even tegen.

Wanneer er onderweg naar huis, plotseling vanuit het niets een jong meisje - Izzy - voor haar auto opduikt, kan Ines het verdriet en de angst in de ogen van het meisje niet negeren. Volgens Izzy is haar vader een monster, waardoor Ines haar niet aan haar lot over kan laten en zich over haar ontfermd. Deze eigenaardige ontmoeting leidt tot een kennismaking met het monster - die niemand minder blijkt te zijn dan de eigenaar van het landhuis - Courtnay Devereaux. Zie je wel, ze is niet gek!

Ik bleef maar naar hun ogen staren, tot ik besefte dat ik die ogen elke dag in de spiegel zag.

De confrontatie brengt pijnlijke herinneringen aan vroeger naar de oppervlakte. Court blijkt zo zijn redenen te hebben waarom hij zich distantieert van de samenleving. Al snel blijkt dat zijn sociale vaardigheden te wensen overlaten, maar onder het sombere masker, blijkt een liefdevolle man te verschuilen. Kan Ines het verschil maken en een brug slaan van vader naar dochter over een poel van verdriet? Lukt het haar om met kleine stapjes het landhuis met andere ogen te bekijken en naast haar droombaan ook haar droomman in haar hart te sluiten?

Hoe is het mogelijk dat Court zichzelf als verminkt ziet? Hij is prachtig.

Esther is voor mij een schrijfster geworden waarvan ik haar boeken kan lezen zonder vooraf te lezen waar ze over gaan, ieder boek wat zij schrijft is namelijk mooi. Met weemoed begon ik aan het laatste deel van deze prachtige serie - heel benieuwd waarmee ze ons dit keer zou gaan verrassen maar ook alvast balend omdat hiermee de serie tot een einde is gekomen - gelukkig schrijft Esther snel. Holywell Bay is voor mij extra speciaal omdat mijn quote op Esther haar boek mag prijken. En haar dankwoord is zo lief, dank je wel Esther.

Niet alleen illustrator Rudi Bagusat weet Trewellan met zijn tekenkunst tot leven te brengen maar ook Esther Stui brengt met haar schrijfkunsten en inlevingsvermogen de complete serie tot leven. Onder de prachtige cover weet ze een prachtig en zeer indringend verhaal tevoorschijn te toveren. Waarbij ze de balans tussen de de ijskoude en droevige familietragedie - die het verhaal herbergt - en de warme, liefdevolle scènes subliem in elkaar laat overlopen. Wat begint als een gemoedelijk sprankelend verhaal slaat zomaar ineens om en weet je diep te raken. Een echt slowburn geschreven met zoveel liefde en oog voor detail, waarmee ze alle zintuigen op scherp weet te zetten, waardoor je ieder woord proeft, voelt en ervaart. Zo intens, liefdevol en warm.

Het fictieve landgoed Trewellan in Holywell Bay en de prachtige landschappen, een prachtige omgeving aan de Atlantische Oceaan, met ongerepte natuur en zalige zeelucht; duinen, goudgele zandstranden en de kristalblauwe zee en zijn kalmerende geluiden, de roemrijke geschiedenis van Cornwall en de iconische rotsformaties Gull Rocks en Carter’s Rocks in de baai en het fluweelgroene heuvelachtig landschap. Cornwall klinkt echt zo mooi, ik ben er nog nooit geweest, maar zou er zo naartoe willen. De boeken van Esther zijn een ware belevenis en trekken je aan als een magneet om je vervolgens niet meer los te laten. Alsof je jezelf in de rozentuin begeeft of de wind voelt waaien door het helmgras en de golven hoort rollen op het strand.

Krachtige, sterke, indrukwekkende goed uitgewerkte verhaallijnen, met verbijsterende onthullingen waarbij je gevoelens alle kanten opvliegen en de lezer volledig opgeslokt wordt door het verhaal. Stui bouwt het verhaal rustig op en dan ineens slaat ze toe.
Met onverwachte twists, bizar, emotioneel en mooi. Van knus naar indringend, van hartverscheurend naar hartverwarmend en liefdevol. Zo puur, inlevend maar alles met een vleugje humor en grappige momenten, waarbij ik regelmatig hardop heb zitten gniffelen. Met taalgebruik passen bij de idyllische setting van het verhaal.

Karakteristieke, levensechte personages die een niet altijd even makkelijke persoonlijke groei doormaken. Laat je hart smelten voor Court, Ines en Izzy 💙 waarbij je genadeloos valt voor brompot Court en zijn typische Court-antwoorden, in blafmodus en Court maar krachtig. Het onmenselijke leed wat hij heeft moeten doorstaan. De interactie tussen de karakters en de band die ontstaat tussen Ines en Court - hoe zij hem weet te ontdooien - is zo mooi gedaan. Vriendschap, liefde, ouderschap en gelijkwaardigheid, zij maakt alles lichter. Lieve, enthousiaste flapuit Ines heeft het hart op de tong en is pijnlijk eerlijk. De impulsieve, nieuwsgierige Ines heeft een roerige tijd achter de rug, waarbij de wekenlange onderdrukte emoties nu in volle kracht naar boven komen. Met haar groene vingers kan ze haar hart ophalen in haar rozendroom. Maar ze kan nog zoveel meer dan enkel onkruid wieden. Ines is echt geweldig en grappig. Financieel analist Court Devereaux lijkt op het eerste gezicht misschien wel een egocentrische, gedragsgestoorde man die nogal bruusk uit de hoek kan komen, maar hij is niet van steen. Hij hekelt de meelijwekkende blikken van anderen. Onder al het verdriet en littekens zit eigenlijk een lieve, doodgewone man die op zoek is naar zichzelf en moet zien leren om te gaan met zijn handicap. Hij weet haar keer op keer te verrassen en zij zorgt ervoor dat het huis tot leven wordt gewekt en probeert zijn pijn te verzachten. Gedurende het verhaal ga je met andere ogen naar Court kijken. Enthousiaste, vrolijke, kletsgrage, dappere, ondeugende Izzy, wat heeft zij veel op haar bordje gekregen. De veiligheid die ze vindt op het landgoed is vertederend en hartverwarmend. Het oude echtpaar - Jacob en Rosie Penrose - begrijpt elkaar zonder woorden. Ze werken al bijna hun hele leven voor de familie Deveraux op het landgoed als hoofdtuinman en huishoudster. Behulpzame Oliver en betweter Liam haar collega’s op het landgoed. Mitch Palmer van de Holywell Bay Bar. En dan natuurlijk Iselle, Nicholas, Kyle, Skye en Kayleigh Trevelyan en Matthew, Evi en David. En Amelia.

Esther weet op ontroerende en indringende wijze kwetsbare, gevoelige thematiek door haar verhaal heen te verweven, waarbij emoties als verdriet en blijdschap je van het ene naar het andere uiterste doen schieten. Bizar, emotioneel en mooi, tot tranen toe geroerd, inclusief rillingen en kippenvel. De afschuwelijke waarheid en het intense verdriet en verslagenheid van de tragedie van de familie Deveraux. Het verwerkingsproces, het loslaten van het verleden, de acceptatie van zichtbare en onzichtbare gebreken die ieder mens met zich meedraagt en de kunst om door die gebreken heen te kijken. Waarbij open en eerlijkheid heel belangrijk zijn. Respect, warmte en tederheid, vol romantiek en geborgenheid. En heerlijke plagerijtjes en gekibbel. C’est la vie! 
Een overweldigend, schitterend verhaal dat je overspoeld als een golf van liefde. Over hoop, het overwinnen van schaamte en verlammende angsten, lichamelijke grenzen en allesomvattende liefde, in een veilige thuishaven, zo mooi dat ik er sprakeloos van was toen ik het boek dichtsloeg.

Met Holywell Bay heeft Esther Stui een schitterend slotstuk van de magische Cornwall-serie neergezet. Een prachtige feelgood roman als een cirkel vol liefde waarmee ze zichzelf wederom heeft weten te overtreffen; mijn favoriet van de serie. Met haar schrijfkunsten en inlevingsvermogen weet ze de complete serie tot leven brengen en tovert onder de sprekende cover een magnifiek en zeer indringend verhaal vandaan. Een echt slowburn geschreven met zoveel liefde en oog voor detail, waarmee ze alle zintuigen op scherp weet te zetten, waardoor je ieder woord proeft, voelt en ervaart. Zo intens, liefdevol en warm.
Waarbij ze de balans tussen de de ijskoude en droevige familietragedie, die het verhaal herbergt en de warme, liefdevolle scenes subliem in elkaar laat overlopen. Wat begint als een gemoedelijk sprankelend verhaal slaat zomaar ineens om en weet je diep te raken.
Krachtige, sterke, indrukwekkende goed uitgewerkte verhaallijnen, met verbijsterende onthullingen waarbij je gevoelens alle kanten opvliegen en de lezer volledig opgeslokt wordt door het verhaal. Karakteristieke, levensechte personages die een niet altijd even makkelijke persoonlijke groei doormaken. Laat je hart smelten voor Court, Ines en Izzy 💙 Esther weet op ontroerende en indringende wijze kwetsbare, gevoelige thematiek door haar verhaal heen te verweven, waarbij emoties als verdriet en blijdschap je van het ene naar het andere uiterste doen schieten. Een overweldigend, schitterend verhaal dat je overspoeld als een golf van liefde. Over het overwinnen van schaamte en verlammende angsten, lichamelijke grenzen en allesomvattende liefde, zo mooi dat ik er sprakeloos van ben. Ik kan niet wachten op de volgende Esther Stui.

Holywell Bay, een golf van liefde. Schitterend slotstuk van de magische Cornwall-serie. Prachtige, krachtige feelgood roman, mijn favoriet van de serie. Slowburn met zoveel liefde en oog voor detail, waarmee ze alle zintuigen op scherp weet te zetten, waardoor je ieder woord proeft, voelt en ervaart. Zo intens, liefdevol en warm. Smelt voor Court, Ines en Izzy en hun allesomvattende liefde. Kan Ines het verschil maken en een brug slaan van vader naar dochter over een poel van verdriet? Lukt het haar om met kleine stapjes het landhuis met andere ogen te bekijken en naast haar droombaan ook haar droomman in haar hart te sluiten? Mustread!
 
★★★★★

Met dank aan Esther Stui voor het recensie-exemplaar