Zonder witte muren - Hanneke Simons

Titel: Zonder witte muren
Auteur: Hanneke Simons
Uitgever: Godijn Publishing
Genre: Literaire roman novelle Godijntje
Verschenen: November 2023
Beschikbaar: Paperback en Ebook
ISBN: 9789464641578 en 9789464641585
NUR: 301
Pagina’s: 50

Alsof diepgewortelde haat zich door dat ene woord, vrede, liet ontkrachten.
Het was met hen verweven. Zij waren de oorlog en andersom.

Het is 11 mei 1949 en de afschuwelijke oorlog is voorbij, dat wil zeggen, de oorlog is dan wel voorbij en men verwacht dat alles weer normaal is maar het einde van de oorlog maakt nog geen vrede, de oorlog en de diepgewortelde haat zit in ieders lichaam gevestigd, voor altijd.

We spraken niet meer over vroeger en beten ons vast in de toekomst.

Zes jaar geleden vluchtte Alexander de Raaf Nederland uit, in de hoop de oorlog achter zich te laten. Zo goed en zo kwaad als het ging heeft hij getracht om een nieuw leven op te bouwen in Engeland, samen met zijn vrouw Christina en zoontjes Robert en William.

Veilig in onzichtbaarheid. Maar ik wilde hem zo graag vinden.

Verscheurd tussen hoop en vrees keert hij zes jaar later, samen met zijn vriend Marcus Hes, die hem meer dan wie dan ook lijkt te begrijpen, terug in Nederland en gaat daar de confrontatie met zijn verleden aan. Beide mannen hebben een belangrijke taak te vervullen, Marcus´ zoontje bleef achter in de oorlog en is spoorloos verdwenen. En waar is zijn vriend Abel Emonts gebleven?

Woest tegen woest. Hard tegen hard.

In de zoektocht naar antwoorden worden ze heen en weer geslingerd in emoties. Lukt het ze om de waarheid, die voor iedereen anders blijkt te zijn, te achterhalen? Het zoontje van Marcus en ook Abel ooit weer terug te vinden? En het verleden los te laten? Of is alle hoop verloren?

Ik was maar een vlekje in de geschiedenis van deze oorlog. Misschien niet eens dat.

Nog niet zo lang geleden las ik de debuut roman Witte muren van Hanneke Simons, welke begin 2023 verscheen bij uitgeverij Godijn Publishing. Eind november verscheen het vervolg Zonder witte muren eveneens bij Godijn Publishing. Voor de release van het boek organiseert Hanneke gedurende de decembermaand een blogtour en vandaag is het mijn beurt om mijn recensie met jullie te delen.

Zonder witte muren is bestempelt als een Godijntje, wat inhoud dat het gaat om een novelle. Het verhaal kent dan ook een hoop minder pagina’s dan het lijfelijke boek Witte muren. Het verhaal bestaat uit 9 hoofdstukken geschreven in de ik-vorm vanuit hoofdpersonage Alexander de Raaf.

Hanneke Simons heeft zoals ik reeds eerder al schreef een literaire schrijfstijl, waar je even aan moet wennen. Doordat ik haar manier van schrijven nog gewend was en Witte muren nog vers in mijn geheugen zat, zat ik er al snel in en werd ik bijna direct gegrepen door het verhaal. Voor mijn doen langzaam lezend, nam ik woord voor woord in mij op en had ik het verhaal toch nog bijster snel uit. Hannekes schrijfstijl is beeldend en indringend. Het verhaal gaat mysterieus van start.

Zonder witte muren speelt zich af zes jaar na Witte muren, waar Hanneke ons in verwarring achter liet. Het is echt een vervolg en niet leesbaar zonder vooraf eerst Witte muren gelezen te hebben.
Het verhaal is verspreid over een tijdsbestek van 11 tot en met 23 mei 1949.
Hanneke heeft de impact van de nasleep van de oorlog en alles goed weergegeven, de angst, de onderlinge fragiele relaties, de verbijstering, hoe iemand, zelfs de grootste en de sterkste man, werd afgebroken en veranderde in niet meer dan een huls van de persoon die hij ooit was. Vriend of vijand? Slachtoffer of misdadiger?

Deze recensie ik heb er wat mee af geworsteld, mijn gedachten gingen over en weer, aan de ene kant ben ik enthousiast, zoals ik over Witte muren ook was, aan de andere kant minder enthousiast, waarom dat dan is ga ik zo goed mogelijk proberen uit te leggen.

Laat ik beginnen met dat ik het echt bizar vind, hoe een auteur in zo'n relatief kort verhaal een heel verhaal kan schrijven. Natuurlijk was Witte muren veel uitgebreider dan deze novelle, maar dat kan ook niet anders. Ondanks dat de verhaallijn redelijk goed is uitgewerkt (voor zover dat mogelijk is), had er nog meer uit het verhaal gehaald kunnen worden wanneer er voor gekozen zou zijn om ook van dit deel een volledige roman te schrijven, want daarvoor heeft het verhaal meer dan voldoende potentie en ik weet dat Hanneke dat als geen ander kan.

Wat ik gedurende het lezen nog niet zo hard ervaren, ik zat tijdens het lezen in zo'n flow, kwam toen de laatste bladzijdes naderde en na het lezen van de laatste bladzijde en dat einde! Toen kwam de verwarring, bij het dichtslaan van de laatste pagina had ik zoiets van oké, en nu? Het einde van het verhaal is enigszins abrupt en de verbeelding van de lezer wordt aangesproken, men mag dit zelf invullen. Typisch Hanneke style misschien wel? Hadden we dit eigenlijk niet gewoon al kunnen verwachten?  Past dit niet een beetje bij Hannekes manier van schrijven, dit deed ze namelijk bij Witte muren ook al?
Maar hierdoor blijft de lezer wellicht met nog meer vragen achter dan na het eerste deel. Desalniettemin heb ik wél van het verhaal genoten en heb ik het graag gelezen.

Met Zonder witte muren heeft Hanneke Simons een indringende compacte novelle neergezet. Een klein boekje met een groots verhaal, die wellicht nog meer vragen oproept dan waarmee je na Witte muren achterbleef. Zou er nog een vervolg komen? Hanneke heeft hier in ieder geval meer dan genoeg ruimte voor overgelaten.

Zonder witte muren, indringend  compact vervolg. Klein boekje, groots verhaal over leven na de oorlog!


★★★

Met dank aan uitgeverij Godijn Publishing voor het recensie-exemplaar