Ik ben mijn hele leven al creatief bezig. Tekenen, schilderen, kaarten maken, zingen, toneelspelen. Bedenk het maar en ik heb het vast wel eens gedaan!
In het dagelijks leven werk ik met jongeren die een diagnose hebben, zoals autisme, AD(H)D, hoogbegaafdheid of hechtingsproblematiek. Ik vind het heel belangrijk dat ook deze doelgroep gezien en begrepen wordt en ze houden me heel erg scherp, waar ik enorm van geniet!
- Wilde je altijd al schrijfster worden?
Eigenlijk niet. Ik heb wel al mijn hele leven boeken gelezen, met een pauze in mijn puberteit. Maar toen ik een relatie kreeg met Richard, die ook veel boeken leest en zelf ook nog graag een boek wil schrijven, raakte ik weer aan het lezen. Samen bespraken en bespreken we ook allerlei plots voor in boeken die we ooit nog willen gaan schrijven. Ik merkte dat ik enthousiast werd en het eens ging proberen om een verhaal op papier te zetten. Het lukte! Ik trok de stoute schoenen aan en stuurde het verhaal op naar een uitgever. Niet veel later was mijn boek geboren en nu, ineens, ben ik schrijfster!
- Eind vorig jaar verscheen jouw debuut Young Adult Vluchten voor het leven. Hoe kwam je op het idee om te gaan schrijven? Hoe voelde het om te debuteren?
Zoals ik al vertelde, praten Richard en ik veel over boeken. Dat is een beetje het lot, als je allebei leest en creatief bent. Hij was ook de eerste die het verhaal kritisch door mocht lezen.
Het debuteren is heel spannend. Je brengt iets dat van jezelf is, iets waar je je hart en ziel in legt, openbaar. Mensen gaan er iets van vinden en ze zijn vast niet allemaal enorm positief. Zelf heb ik ook nog wel mijn kanttekeningen en leerpunten bij het boek, maar ik vrees dat dat blijft, bij elk boek dat ik schrijf. Daarnaast was ik erg benieuwd naar hoeveel boeken ik zou gaan verkopen in bijvoorbeeld de eerste week. 2? 5? 10? 100? Je zegt tegen jezelf geen verwachtingen te willen hebben, maar onbewust heb je ze toch.
- Vluchten voor het leven kent heftige thematiek en levensvraagstukken. Hoe is het idee voor de verhaallijn ontstaan? Waar haal jij je inspiratie vandaan? Heeft jouw werk op het voortgezet speciaal onderwijs ook iets mee te maken?
Het idee voor dit boek ontstond door een beeld dat ik voor me zag. Het was een jong meisje, midden in de nacht, volledig in paniek: Laura. Aan de hand van dit idee ben ik gaan schrijven. Omdat ik een beelddenker ben, wat mij erg helpt in het schrijven, zie ik het verhaal als een film voor me en omschrijf ik enkel wat er gebeurt. Het verhaal komt tot stand tijdens het schrijven, wat het voor mij ook leuk maakt. Ik vraag me regelmatig af hoe het verder zal gaan met een hoofdpersoon, omdat ik het soms ook niet weet!
Naast dat ik dol ben op psychologische verhalen, wat je ook terugziet in mijn werk waarin ik ook elke dag met psychologie bezig ben, vind ik het ook belangrijk dat een boek de echte wereld weerspiegelt. Niet elke man heeft een sixpack, niet iedereen wint de staatsloterij en niet iedereen heeft een droomhuis (zelfs mijn man en ik hebben dat niet, haha). Ik wilde graag een tegengeluid laten horen en een boek schrijven waarin mensen zichzelf misschien zelfs een beetje in konden herkennen, of geconfronteerd zouden worden. Dit speelt zich ook af in de wereld. Mensen staan voor dilemma’s, moeten keuzes maken die ze niet willen maken. Het verhaal dat ik nu aan het schrijven ben, gaat ook over rouwen en jezelf kwijtraken. Dit is het soort verhalen dat ik wil laten horen. Misschien brengt het wel een gesprek op gang dat al heel lang gevoerd had moeten worden. Misschien helpt het je om je buurvrouw of je vriendin beter te begrijpen. Dat zou heel mooi zijn.
- Hoe lang ben je ongeveer bezig geweest het schrijven van jouw boek? Hoe ziet jouw schrijfritueel eruit?
Ik probeer ongeveer één dag per week echt de tijd te hebben voor het schrijven. Aan vluchten voor het leven heb ik ook veel geschreven in de weekenden dat mijn man werkte en ik moest wennen aan het alleen thuis zijn. Ik denk dat het zo’n drie maanden heeft geduurd om het verhaal te schrijven, maar het uitgeefproces duurde wel een half jaar. Ik schrijf gezellig aan de tafel in de woonkamer, zodat ik de konijnen ook een beetje in de gaten kan houden. Koffie, thee, koekjes, fruit en chips, alles gaat naar binnen tijdens het schrijven!
- Wie is jouw favoriete personage uit Vluchten voor het leven?
Stiekem ben ik dol op de vader van Laura. De grote brombeer. De eerste persoon die het echte boek uit had, stuurde een appje dat juist vader haar zo had geraakt. En dat terwijl hij nauwelijks iets zegt in het boek. Dat vond ik heel bijzonder.
- Wat vind jouw omgeving ervan dat je schrijft? Een auteur haalt overal inspiratie vandaan, zijn ze niet stiekem een beetje bang dat hun acties in jouw verhalen terecht komen?
Ik denk niet dat ze bang zijn om erin voor te komen! Mijn leerlingen zouden dat overigens wel graag willen, hoor. En er wordt inderdaad altijd wel ergens inspiratie vandaan gehaald. Ik heb net een kort verhaal over een kringverjaardag geschreven. Uiteraard zullen daar wat dingetjes in voorkomen van mijn eigen familie, maar ik probeer dat niet te opvallend te doen, zodat de lezer niet doorheeft welk onderdeel uit mijn eigen leven komt en welk onderdeel bedacht is. Verder vinden ze mij vooral nog steeds Michelle, wat ik heel fijn vind. Iedereen heeft een eigen talent en een eigen beroep en iedereen is goed zoals hij of zij is!
- Aan wie vertrouw jij jouw manuscript als eerste toe?
Mijn man, en mijn broertje en zijn vriendin. Die laatste twee zijn mega kritisch en begrijpen wat ik nog mis of zoek in een verhaal. Het is overigens wel grappig, want de vriendin van mijn broertje woont in Australië en spreekt dus ook (nog) geen Nederlands. Ze oefent zoveel mogelijk, maar vertaalt mijn boek dus deels in het Engels! Het is bizar hoe betrokken zij soms zijn als je weet hoeveel moeite het ze kost.
- Zijn er nog meer genres die jou leuk lijken om te schrijven? Wat kunnen wij allemaal nog meer van jou verwachten?
Ik heb pas een opzetje gemaakt voor een boek met wat meer humor en lichtvoetigheid, maar toch ook nog een serieuze toon. Ik denk dat je die ernst er altijd in zult vinden, omdat dit ook bij mij past.
Ik heb nog wat ideeën voor prentenboeken en kinderboeken (veel mensen in mijn omgeving dachten ook dat mijn eerste boek een kinderboek zou zijn) en ik schrijf korte (christelijke) verhalen. Deze verschijnen misschien ooit in een bundel. Maar, zoals ik pas ook tegen mijn man zei, ik doe het zolang ik het leuk vind en er ontspanning in vind. Dus wie weet hoeveel en wat er nog volgt!
- Lees je zelf ook? Wat is jouw favoriete genre? En favoriete auteur? Wie bewonder je om zijn of haar schrijftalent? Welk boek het je het laatste gelezen? En wat is jouw lievelingsboek?
Wij lezen allebei erg graag en redelijk veel. Ik ben dol op de boeken van Colleen Hoover en Nicholas Sparks. Thrillers probeer ik zoveel mogelijk te ontwijken aangezien ik ’s nachts al slecht genoeg slaap en historische romans en feelgoods zijn ook niet helemaal mijn ding, dus er blijft eigenlijk vrij weinig over. Ik ga vooral vaak af op de samenvatting achterop het boek.
Ik bewonder Rachel Bright en Jim Field enorm. Ze schrijven en tekenen prachtige prentenboeken met een diepe lading, die zelfs iedere volwassene, wat mij betreft, zou moeten lezen! En hoe knap zit Jip en Janneke in elkaar? Verhalen die na al die jaren nog steeds bij iedereen bekend zijn. Mijn meest favoriete boek is muisje andersom. Ik denk dat ik dit nog steeds uit mijn hoofd zou kennen. Het gaat over een muisje die een dag lang alles andersom wil doen. Achterstevoren fietsen, patat als ontbijt, stampen in de plassen, op haar handen lopen en aan het einde van de dag de gordijnen open, de lamp aan en ondersteboven in bed om weer te gaan slapen. Hier komt denk ik mijn karakter vandaan. Ik heb vaak twee verschillende sokken aan, vind dingen als oud en nieuw verschrikkelijk, snap niet waarom boeken niet vaker slecht eindigen en begrijp niet zo goed waarom je niet eerst een toetje kan eten en dan pas het hoofdgerecht. Ik ben net muisje andersom!
- En hoe lees je het liefst? Fysiek of digitaal? En wat is jouw favoriete plek om te lezen? En lees je altijd of liever in de zomer in het zonnetje met een goed boek buiten of juist liever in de herfst en de winter lekker warm onder een dekentje?
Ik las altijd fysieke boeken, maar ik wil ook vaak even iets lezen uit interesse, dus lees die boeken tegenwoordig via de ereader. Wij hebben in huis de helft van onze woonkamer ingericht tot een soort bibliotheek, met boekenplanken, heerlijke stoelen en de tbr stapel. Twee apen die ook een boek lezen kijken op ons neer, als wij daar, onder een dekentje, onze boeken lezen. In de winter wordt ongeveer twee keer zoveel gelezen als in de zomer, omdat ik in een drukke omgeving, zoals het strand of ons balkon, mij niet zo goed kan concentreren.
Zodra de lente begint staan mijn zaterdagen ook in het teken van het trainen voor de Nijmeegse vierdaagse, waardoor er automatisch minder tijd is om te lezen. Maar meer tijd om te genieten van de natuur en de vogeltjes.
- Tenslotte; Vertel ons, waarom ‘moet’ men jouw boeken lezen? Wat onderscheid jouw boeken van de rest?
Als je op zoek bent naar een meeslepend verhaal, waar je snel doorheen komt, is mijn boek echt een aanrader. Al veel mensen in mijn omgeving die zelden lezen, vlogen door het boek heen. Het is niet zoetsappig, het is geen rozengeur en maneschijn. En misschien is dat juist wel eens goed! Het is het verhaal dat zomaar voor je neus kan gebeuren, zonder dat je het doorhebt.
Bedankt voor dit leuke interview Michelle. Veel succes met schrijven.
Liefs,
Kat
Geen opmerkingen:
Een reactie posten